Week 6

Op vrijdag was het onafhankelijkheidsdag in Ghana. Dit wordt hier gevierd dat alle kinderen van de scholen gaan marcheren. De kinderen stoppen voor de baas van het district en doen dan een soort van klein dansje. Wij zaten op de eerste rij. Toen we weggingen kregen we nog te horen dat de baas van het district met ons persoonlijk kennis wilden maken. Dit gaan we waarschijnlijk volgende week zaterdag doen. Op vrijdag avond hadden we weer een boerderijfeest. Dit was weer net zo gezellig als de vorige keer.
Op zaterdag stond onze taxi om 9 uur ‘s ochtends klaar. Natuurlijk was niemand wakker, want we lagen pas om 3 uur ‘s nachts in bed. Om half 11 werden we door onze begeleider wakker gemaakt, want de taxi stond al 1,5 uur te wachten. We hebben ons snel aangekleed en spullen gepakt. Eigenlijk zouden we een bergwandeling gaan maken maar daar was het nu al te warm voor. Dus besloten we te gaan zwemmen. Het zwembad was 1,5 uur rijden dus zijn we er ook een nachtje blijven slapen. 
Op zondag gingen we weer terug naar huis. Eenmaal thuis hebben we de hele dag uitgerust. Op maandag begon ik weer met stage. Ik dacht dat ik weer naar de operatie-afdeling ging maar helaas niet. Ik moest nu naar de moeder en kind afdeling. Hier liggen alle baby’s die te vroeg geboren zijn, een infectie of ondergewicht hebben. Alle baby’s die dus extra controle en zorg nodig hebben. Op maandag lag er maar één baby dus veel hebben we niet kunnen doen. We hebben de vitale functies bij de baby gecheckt en de baby vast gehouden. In de middag kwamen er twee nieuwe baby’s. Deze waren allebei ondervoed. Ze kregen allebei een infuus en werden gewogen en vitale functies gemeten. Daarna was de dag alweer voorbij.
De dinsdag waren er 4 baby’s op de afdeling. Nog steeds was er niet veel te doen. In de ochtend deden we een klein rondje met de dokter en daarna konden we weer zitten. Om 10 uur hadden wij een afspraak bij het mortuarium. We waren wel benieuwd hoe het mortuarium er hier eruit zag. Met zijn 4-en gingen we daar kijken. Het was echt heel heftig. Er is een hele grote koelcel waar mensen op gestapeld zijn. Deze mensen liggen er soms al weken. Wij mochten de koelcel ook in lopen. Een voet erin gezet schrokken we ons kapot in het hoekje stond een lijk. Of we dit beeld nog ooit van ons netvlies krijgen is de vraag. Daarna gingen we sprakeloos terug naar onze afdelingen. Hier heb  ik nog een baby vast gehad, omdat de moeder even weg was. En dat was de dinsdag alweer.
De woensdag was onze laatste dag op de afdeling. In ochtend moesten we alles poetsen. Daarna kwam er een baby met spoed binnen. Deze baby had een een sepsis gekregen, doordat ze een infectie in haar lichaam had. Een sepsis is een bloedvergiftiging. De baby werd aan de zuurstof gelegd. Daarna gingen we bij de andere baby’s nog vitale functies checken. Na een half uurtje kwamen de dokters om een rondje te doen hier liep ik ook met mee. Toen kwam er nog een baby binnen deze was ondervoed. Er werd een infuus bij de baby geprikt en bloed afgenomen. De vitale functies mochten wij checken en het babybedje opmaken. Toen zat onze ochtend er alweer op. We stopten om 12 uur, want we gingen verhuizen naar een ander huis. Het andere huis heeft namelijk wel stromend water. Ook hebben we daar twee badkamers die we niet met het halve dorp moeten delen. De foto’s die ik heb toegevoegd waren van het huis waar wij eerst zaten. Een andere keer zal ik foto’s van het huis waar we nu zitten maken. In de avond gingen we eten bij de eigenaar van het huis waar we nu in wonen. 
Op donderdag gingen we les geven op een school. De andere school doen we op vrijdag. Dit keer ging de les over tandenpoetsen. In de middag zijn we naar Hohoe geweest om boodschappen te doen en stof te kopen voor onze jurkjes. Deze jurkjes laten we hier door iemand maken. 
Volgende week loop ik weer stage op een nieuwe afdeling. Welke afdeling dat is weet ik zelf ook nog niet.